Μου άρεσε η πρόσκληση για την εκδήλωση της Εταιρείας Ανώτατων Στελεχών Επιχειρήσεων, με τίτλο «Πάρε το τιμόνι της καριέρας σου». Και πρώτα απ’ όλα για την έρευνα που θα παρουσιαστεί εκεί, πάνω στο πώς βλέπουν οι ίδιες οι γυναίκες στελέχη επιχειρήσεων την εξέλιξη της καριέρας τους. Ύστερα μου άρεσε γιατί, σύμφωνα με το πρόγραμμά της, σκοπεύει να ασχοληθεί με τα πρακτικά: πώς νιώθουν οι γυναίκες που κατέχουν υψηλόβαθμες θέσεις, πώς μπορούν να βοηθηθούν στις αποφάσεις που καλούνται να πάρουν σε σχέση με την καριέρα τους, τι μπορούν να κάνουν για να εξελιχθούν προς την κατεύθυνση που θέλουν. Κι επειδή μου δόθηκε η ευκαιρία να μοιραστώ εδώ ένα κομματάκι της γνώσης που κουβαλάνε μαζί τους οι άνθρωποι που θα μιλήσουν εκεί, στις 29/10, μπήκα κι εγώ σε θέματα το ίδιο πρακτικά. Στους έμπειρους recruiters, που πρόκειται να μιλήσουν για το status των γυναικών στελεχών στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό, έθεσα την εξής ερώτηση (αν δεν μάθουμε από τους ανθρώπους που επιλέγουν και προσλαμβάνουν, τότε από ποιον;):
«Από την εμπειρία σας, τι θα πρέπει να προσέξουν/βελτιώσουν οι περισσότερες γυναίκες που είτε ψάχνουν για δουλειά είτε θέλουν να εξελιχθούν σε αυτή που ήδη έχουν;»
Να τι μου απάντησαν:
Θεωρώ πως τρία είναι τα βασικότερα σημεία που θα πρέπει μία γυναίκα να έχει ως προτεραιότητα στον αγώνα της επαγγελματικής της εξέλιξης:
- Να «ξεχνά» πως είναι γυναίκα και άρα διαφοροποιείται, για οποιοδήποτε λόγο, έναντι των αντρών. Να θυμάται πως είναι μία ισότιμη επαγγελματίας, που προβάλλει τις δεξιότητες και τις εμπειρίες που διαθέτει, με το σωστό επαγγελματικό τρόπο και με ψυχολογία νικητή.
- Να επενδύει αυστηρά ένα μέρος του χρόνου της στη δικτύωση, εσωτερικά στον οργανισμό στον οποίο βρίσκεται, αλλά παράλληλα και στην ευρύτερη αγορά.
- Να μπορεί να ισορροπήσει η ίδια τις προτεραιότητες και τους συμβιβασμούς στη ζωή της.Αυτό είναι ένα προσωπικό ταξίδι και κανείς δεν σε εκπαιδεύει ή προετοιμάζει γι’ αυτό.
Δεν θα ήθελα να περιορίσω την απάντησή μου σε ένα στοιχείο, ούτε αποκλειστικά στις γυναίκες. Θα αναφερθώ σε έναν αριθμό χαρακτηριστικών που είναι σημαντικά στην εξέλιξη κάθε στελέχους:
- Είναι σημαντικό να μπορεί να επικοινωνεί αποτελεσματικά και να διαχειρίζεται σχέσεις, στο πλαίσιο τόσο φυσικών όσο και virtual ομάδων, ιδιαίτερα αν αυτές είναι πολυπολιτισμικές, μέσα σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία.
- Η ικανότητα στρατηγικής σκέψης είναι επίσης βασικό χαρακτηριστικό για ένα στέλεχος που θέλει να καλύψει υψηλές διοικητικές θέσεις.
- Σε ένα περιβάλλον που κατακλύζεται από πληροφόρηση από πολλαπλές πηγές, ηλεκτρονικές και μη, το στέλεχος πρέπει να μπορεί να επεξεργάζεται μεγάλο όγκο δεδομένων, να βγάζει τα σωστά συμπεράσματα και να ανταποκρίνεται με ταχύτητα.
- Δεδομένης της τεράστιας σημασίας που έχει το ανθρώπινο κεφάλαιο στην επιχείρηση, είναι σημαντικότατη η ικανότητα προσέλκυσης, επιλογής, ανάπτυξης και διατήρισης στελεχών στην εταιρεία.
- ΕΕπίσης βασικό στοιχείο αποτελεί και η ικανότητα του στελέχους να διατηρεί μια υγιή ισορροπία μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής –ισορροπία που επηρεάζει τελικά και την απόδοσή του.
- Τέλος, πολύ σημαντικά είναι η συνεχής επιμόρφωση, η κοινή λογική καθώς και η θέληση, η φιλοδοξία, το πάθος και ο ενθουσιασμός για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, παρά τους περιορισμούς ή τις δυσκολίες που μπορεί να υπάρχουν.
Πιστεύω ότι θα πρέπει να πιστέψουν περισσότερο στον εαυτό τους, να αναλάβουν ρίσκα και να είναι περισσότερο «θαρραλέες» σε αλλαγές. Να τολμούν και να διεκδικούν με αυτοπεποίθηση. Είμαι βέβαιος πως, στην τεράστια πλειοψηφία των οργανισμών, δεν υπάρχει πλέον προκατάληψη ή διαφορά στην αντιμετώπιση των δύο φύλων. Η διεκδίκηση, λοιπόν, οποιασδήποτε πιθανής επαγγελματικής ευκαιρίας εξαρτάται από την προσωπικότητα και την προσωπική προσέγγιση, και όχι από το φύλο του υποψηφίου. Πολλές γυναίκες δεν ξέρουν πώς και τι να διεκδικήσουν, με αποτέλεσμα να χειρίζονται τα θέματα με λιγότερο δυναμισμό από όσο οι άντρες. Θα πρέπει, άρα, να βρουν τα δυνατά τους σημεία και να τα μετατρέψουν σε ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα για τον εργοδότη. Η αλλαγή, επίσης, σπάνια αντιμετωπίζεται ως ευκαιρία από τις γυναίκες –περισσότερο τις τρομάζει και τις προβληματίζει, με αποτέλεσμα πολλές φορές να φαίνονται αναποφάσιστες ή να μένουν στάσιμες οι ίδιες. Σήμερα, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της ταχύτητας, το mobility, η διάθεση δηλαδή για μετακίνηση ή μετεγκατάσταση, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην επαγγελματική εξέλιξη, ιδιαίτερα στους πολυεθνικούς ομίλους. Η γυναίκα στέλεχος, λοιπόν, θα πρέπει να βρει την ισορροπία και σε σχέση με αυτή την πρόκληση, προκειμένου να ανελιχθεί επαγγελματικά.
Μάνος Πανώριος
Η νοοτροπία της αγοράς και τα κοινωνικά κατεστημένα συχνά αποτελούν εμπόδιο στην επαγγελματική εξέλιξη των γυναικών. Επίσης, η χαμηλή εκδήλωση ενδιαφέροντος από τις γυναίκες για την ανάληψη θέσεων ηγεσίας είναι ένας σημαντικός λόγος για τα χαμηλά ποσοστά γυναικών σε υψηλόβαθμες θέσεις. Ο λόγος που ωθεί τις γυναίκες να αποφεύγουν τη διεκδίκηση θέσεων ηγεσίας έχει να κάνει με το φόβο της πιθανής σύγκρουσης οικογενειακών και επαγγελματικών ρόλων. Αν έπρεπε, λοιπόν, να αναφέρουμε κάποια βήματα για ένα επιτυχημένο πλάνο επαγγελματικής εξέλιξης, αυτά θα ήταν κοινά για άνδρες και γυναίκες που επιθυμούν να έχουν μια επιτυχημένη και ανοδική πορεία στην καριέρα τους. Κατά την αναζήτηση εργασίας θα πρέπει να έχουν ξεκάθαρο επαγγελματικό στόχο και να διαμορφώσουν συγκεκριμένο πλάνο ενεργειών για την επίτευξή του. Θα πρέπει να αναπτύξουν τεχνικές δεξιότητες που πιθανόν να “συμπληρώνουν” το προφίλ τους, αλλά και να δώσουν ιδιαίτερη έμφαση στην δικτύωσή τους. Η δικτύωση αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια που πολλές φορές οι γυναίκες, λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων, τείνουν να αμελούν.
Χάρης Κωνσταντινίδης
Ύστερα ρώτησα τις επιτυχημένες, η καθεμία στον τομέα της, γυναίκες, που θα μιλήσουν στην εκδήλωση για τις εμπειρίες τους από την πορεία προς την κορυφή:
«Αν μπορούσατε, ποια θα ήταν η επαγγελματική (με την ευρεία έννοια) συμβουλή που θα δίνατε τώρα στον 20χρονο εαυτό σας;»
Κάτι σαν mentoring on the go. Να οι απαντήσεις τους:
Αυτό που θα συμβούλευα τον 20χρονο εαυτό μου θα ήταν να είναι λιγότερο συναισθηματικός ή, θα μπορούσε να πει κανείς, λίγο πιο σκληρός στον επαγγελματικό μου χώρο. Αυτό που διαπιστώνω, κοιτώντας πίσω, είναι ότι στην αρχή της πορείας μου με δυσκόλευαν κάποιες αποφάσεις, με αποτέλεσμα να τις αναβάλλω, να τις σκέφτομαι πολύ και τελικά να τις καθυστερώ. Το αποτέλεσμα ήταν ότι τα ερωτήματα δεν εξαφανίζονταν με τρόπο μαγικό –αντίθετα, τα δύσκολα διλήμματα παρέμεναν και ενίοτε γίνονταν ακόμα δυσκολότερα. Δεν ήταν θέμα επιλογής, γιατί συχνά η επιλογή ήταν προφανής από την αρχή, και αυτήν έφτανα να ακολουθήσω στο τέλος, με τη διαφορά ότι είχε μεσολαβήσει μεγάλη καθυστέρηση, άγχος, και πολλές φορές δυσαρέσκεια. Ειδικά στην αρχή της καριέρας μας, τέτοιες αποφάσεις που φαίνονται δύσκολες και βαρυσήμαντες σ’ εμάς, φαίνονται ιδιαίτερα απλές στους προϊσταμένους μας, με αποτέλεσμα η αναβλητικότητα στην αντιμετώπιση τους συχνά να ερμηνεύεται αρνητικά. Κι επειδή όσο ανεβαίνει κανείς στην ιεραρχία, τόσο πιο δύσκολες και σημαντικές αποφάσεις καλείται να πάρει, καλό είναι να προσπαθούμε από την αρχή να βάζουμε τα πράγματα στις διαστάσεις τους. «Don’t beat around the bush, Christina», μου είπε, λίγο μετά τα 20, ένας καθηγητής μου στο MBA και αυτή ήταν από τις πιο σωστές συμβουλές που μου έχουν δώσει ποτέ. Με δυσκόλεψε αρχικά στο να την εφαρμόσω αλλά στην πορεία αποδείχτηκε πολύτιμη. Και μια γενικότερη συμβουλή: ό,τι μας δυσκολεύει, ό,τι μας βγάζει από το χώρο στον οποίο αισθανόμαστε άνετα, είναι προς όφελός μας και μας βοηθάει να αναπτυχθούμε ως άνθρωποι και, φυσικά, ως επαγγελματίες.
Χριστίνα Θεοφιλίδη
Συνήθως έχω μια γρήγορη απάντηση, την οποία πιστεύω φυσικά. Αυτή η ερώτηση, όμως, με προβλημάτισε γιατί έρχεται σε αντίθεση με την προσωπικότητά μου. Από τη μία θα ήθελα να δώσω πολλές συμβουλές στην 20χρονη Όλγα, από την άλλη δε θα ήθελα να αλλάξω ή να επηρεάσω τίποτα, γιατί αισθάνομαι πλήρης με τις επιλογές μου (πετυχημένες και μη) και την εξέλιξή μου. Θεωρώ κυρίως ως επίτευγμα το ότι αποδέχομαι και υποστηρίζω την εξέλιξή μου, όποια κι αν είναι αυτή, γιατί αποτελείται από μια σειρά σκέψεων, επιλογών και αποφάσεων που χαράζουν μια αυτόνομη πορεία, με πρωταγωνίστρια τη ζωή μου. Έτσι, η μόνη συμβουλή που θα έδινα στον 20χρονο εαυτό μου, και την οποία ευτυχώς ακολούθησα, είναι: κάνε τη ζωή σου πρωταγωνίστρια, όχι στο όνειρο, αλλά στην πραγματικότητά της.
Όλγα Σταυροπούλου
Ντορίνα Οικονομοπούλου Δεν θα έδινα μία επαγγελματική συμβουλή, αλλά πολύ περισσότερες. Τηλεγραφικά, θα με συμβούλευα: Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να κάνεις αυτό που σε παθιάζει, γιατί ό,τι σε παθιάζει σπάνια σε κουράζει. Ό,τι και να κάνεις, ό,τι και να σου συμβεί, τίποτα δεν πάει χαμένο. Κερδίζεις σε εμπειρία και σε γνώση που κάποτε θα χρησιμοποιήσεις. Όταν πέφτεις, να ξανασηκώνεσαι. Όποιος θέλει τελειότητα, να πάει να ζήσει στη Θεωρία. Όχι θεωρίες, αλλά έργα. Δεν αφήνω τίποτα στην τύχη, πάντα επιλέγω. Να είσαι ταπεινή, να σέβεσαι, να αγαπάς, να αναγνωρίζεις. Τέλος να μην ξεχνάς να είσαι ευγνώμων για τα καλά και τα κακά που σου συμβαίνουν.
Ντορίνα Οικονομοπούλου
Ανοιχτό μυαλό, ευελιξία, διάθεση για περιπέτεια, πείσμα, προσπάθεια, πίστη στον εαυτό σου, έγνοια για τους γύρω σου, πάθος, πάθος, πάθος.
Μαρίκα Λάμπρου
The post Είσαι στέλεχος επιχείρησης; Πάρε το τιμόνι στα χέρια σου appeared first on Women On Top.